کد مطلب:29286 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:106
4063. وصال شیرازی، در ضمن قصیده ای، در وصف علی علیه السلام می سراید: ای بُرده آسمان ز تو رفعت به التماس از شمسه تو شمس ضیا كرده اكتساب بر گوش فرقدین كند پایه ات سخن وهم از تو بر شدن نتواند به پای جهد چون آهویی كه بگذرد از مرغزار شیر گر مرغزار شیرت خوانم، شگفت نیست داماد مصطفی و ولیّ خدا، علی شاهی كه عاجز است ز اوصاف او خِرد آن شیر حق كه جان بود از عون او به گور در جنگ خیبر ار نشدی حامل لوا یك تن اَحد شناس به دشت اُحد نبود تیغش هلال عید ظفر شد به روز بدر
.
وز سایه تو خجسته لباسی به التباس
وز شرفه تو ماه شرف كرده اقتباس
بر دوش نیّرَین دهد سایه ات لباس
ز آن رفعت تو را به فلك می كند قیاس
خور بگذرد به بام تو با وهم و با هراس
كاندر تو خفته شیر خدا، پیشوای ناس
كاسلام شد ز نصرت تیغش قوی اساس
لغزیده نزد مور كه در اندرون طاس
ایمن ز گرگ ایمان، چون شیر در كُناس
تا حشر داشت رایت اسلام، انتكاس
دین را نكردی ار دم شمشیرت احتراس
ور نه عدو به كِشته دین برده بود داس.[2].